27 Aralık 2010 Pazartesi

'Cinsel kimliklerle derdi olanlarla derdim var'


...
*Albümde derin bir yalnızlığı tariflediğinizi vurguluyorsunuz. Kendi içinizdeki yalnızlık sanki bu. “İki Cem var” dediğinizi hatırlıyorum. “Biri içeride biri dışarıda”... Bu albüm içerideki Cem’i biraz daha fazla tanımamızı sağlıyor mu? Ne dersiniz?
-Tüm albümlerim içerdeki Cem’den bahseder... Zaten şarkıları yazan da söyleyen de o... Ve onunla yaşamak hiç kolay değil ...

*Albüm kapağında insanın tek başınalığını vurgulamışsınız. Ancak en nihayetinde kapakta iki erkeğin öpüşüyor olması dikkat çekti. Kapak tasarımına nasıl karar verdiniz? Muhtemel tepkileri düşünüp kaygılandınız mı? Yalnızlık vurgusu yanında cinsel kimlikle ilgili bir derdiniz de vardı mutlaka?
-Cinsel kimliklerle derdi olanlarla derdim var. Fotoğraf çok sevdiğim arkadaşım Boğaç Dalkıran’ın 2005 yılında kendini çektiği ‘impossible kissing’ isimli fotoğraf eserinden uyarlama. O fotoğrafı ilk gördüğümde bende uyandırdığı hissi, bu albümün kapağında bana uyarladık. Fotoğrafı yine Boğac ve Semih çekti. Sonuçta inanılmaz oldu. Eleştiriler ve nasıl göründüğüyle ilgili hiç kaygım yok. Bir şeyi nasıl görmek isterseniz öyle görürsünüz. içinde bir mesaj taşıyan ve sanat içeren, kendimin değil iki erkeğin öpüştüğü bir fotoğrafta çektirip albüm kapağım yapabilirdim. Artık bunları konuşmamamı gereken bir yüzyılda yaşıyor olmamız gerekirdi.

*‘Beni herkes dinlemesin’ diyorsunuz bir röportajınızda. Bu albümün kapağı böyle bir ön eleme olabilir mi, kaldıramayan baştan gitsin gibi?
-Çok doğru bir tespit!

*‘Beni herkes dinlemesin’ demek ayrımcı bir tavır değil mi? Piyasaya bir ürün sunuyorsunuz sonuçta, kimin satın alacağına karar veremezsiniz...
-Neden? Kimin alacağına karar verememek ne demek? ‘Piyasaya’ değil, müzik dinleyicisine sunduğunuz bu sanat eserini her önüne gelenin alıp alamayacağına ve sizi dinlemesini isteğiniz insanlara siz karar verebilmelisiniz. Nasıl mı? En azından deneyerek. Dediğiniz gibi müziğinizle, duruşunuzla ve böyle albüm kapaklarıyla.

*Albümdeki parçalar derin bir mutsuzluğu vurguluyor gibi dursa da, dinleyici içinizdeki umudu duyabiliyor. Arabesk olmama çabası mı bu?
-Duygusal sömürü bu kadar prim yaparken ve yalancı şarkıcılar insanların acılarını bu kadar nakte dökerken tabiî ki buna dikkat ediyorum. Umut hep var. Acı büyük bir parçamız... Ama umut hep var...
Ömür Şahin - Radikal

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder