Yeniden Refah’ın TBMM’ye girmesi LGBTİ+’lara nasıl bir mesaj veriyor?
Yeniden Refah Partisi’nin LGBTİ+ derneklerini tümüyle kapatacağına ve propaganda yasağı getireceğine dair bir seçim vaadi var. Bizler bu seçim vaadini TRT’de, Yeniden Refah Partisi Genel Başkanı’nın [Fatih Erbakan] ağzından dinledik. Bu vaat en örgütlenme, dernek kurma, toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme, ifade özgürlüğü gibi Anayasal olarak korunan hakları tehdit etmektedir. Kaldı ki yeniden tekrar etmek gerekirse LGBTİ+ karşıtlığıyla birlikte özgürlük karşıtı bu vaatler herkesi etkiliyor. Bizler bunu yasaklanan eylemlerden, kürtaj karşıtlığından, İstanbul Sözleşmesi’nin feshedilmesinden, kayyumlardan, ihraçlardan biliyoruz.
Bugün yeniden Refah’ın bir başka vaadi ise “ahiret öncelikli müfredat”. Bu vaadin bilimsel gelişmelerden yararlanmayı ne denli ihmal edeceğine, eğitim hakkını tahrip edeceğine dair uzun bir açıklama yapmama gerek yok.
‘Baskı ortamını korumak isteyen erkekler…’
Sizce hükümet LGBTİ+’ların haklarını neden korumuyor?
Bunun birçok sebebi var. Öncelikle homofobi ve transfobi dediğimiz kavramlar var. Bu kavramlar ayrımcılığa yönelik. Tek gerçek ve hakim cinsel yönelimin heteroseksüellik olduğunu dolayısıyla da cinselliğin sadece kadın ve erkek arasında yaşanabileceğini, trans varoluşların ise gerçek olmadığını ancak bir güldürü unsuru olabileceğini söyleyenleri tanımlamak için kullanılır bu kavramlar.
Öte yandan bu ayrımcılık bir sistem yaratır. O sistem içerisinde yalnızca heteroseksüelik vardır, başka cinsel yönelimler yoktur. Translar da yoktur. Yani LGBTİ+’lara ayrımcılık yapmak, LGBTİ+’ların haklarını ve özgürlüklerini tanımamak bu heteroseksist ve cisseksist sisteme göre mübahtır.
Dünya, yasalar, kurumlar, meclisler, partiler, evler, ofisler, kamu kurumları ve daha nicesi bu sisteme göre LGBTİ+’ları dışarıda bırakarak düzenlenir. LGBTİ+’ların hak mücadelesi tam böyle bir yerde başlıyor.
LGBTİ+’lar nefret ve ayrımcılık kıskacında nefrete ve ayrımcılığa son vermek, haklarını elde etmek, eşitlenmek ve özgür olmak istiyor. Elbette bu çok kolay bir mücadele değil. Yıllardır insan hakları savunucuları bunun için çabalıyor.
LGBTİ+’ların haklarını korumak demek aynı zamanda demokratikleşmek, özgürleşmek ve eşitliği sağlamak demek. Birçok kesimin kendi hak mücadeleleri var. Bu haklar da korunmuyor. Örneğin kadının insan hakları gibi. Baskı ortamını korumak isteyen erkekler elbette LGBTİ+ haklarını, kadınların haklarını korumak yerine LGBTİ+’lara dönük nefreti bir seçim propagandası haline bile getirecektir.
lgbti+
20. İstanbul LGBTİ+ Onur Yürüyüşü’nden bir kare. Son yıllarda olduğu gibi bu yürüyüşte de polis sert müdahalede bulundu. LGBTİ+’ların haklarını dile getirmek için gerçekleştirdiği yürüyüşte 373 kişi gözaltına alınmıştı.
‘Bu nefret söylemleri LGBTİ+’ların açılmasına, güçlenmesine engel oluyor’
Toplumun bu konuda bu kadar nefret söylemini kabul ediyor olmasını neye bağlıyor, nasıl yorumluyorsunuz?
Toplumun hiçbir dönem bu kadar fazla “LGBT’ci” kavramını işittiğini sanmıyorum. Bu kavramı bir parti bir diğerini kötülemek için kullanıyor. LGBTİ+ olmak kötü bir şeymiş, gülünç bir şeymiş imasında bulunuluyor. Hatta daha da öteye giderek suçmuş gibi gösteriliyor. Elbette bu söylemlerin, daha da öncesinde 15 farklı şehirde gerçekleşen nefret mitinglerinin, LGBTİ+ karşıtı seçim vaatlerinin toplumda bir etkisi var. LGBTİ+’lar savunmasız durumdalar. Bu nefret söylemleri LGBTİ+’ların açılmasına, güçlenmesine engel oluyor.
‘Bu mücadelenin kazanımları nefret söylemleriyle silinemez’
Elbette bir diğer yanda ise LGBTİ+’ların bireysel mücadelesi var ki bir çok parti mitinginden daha güçlü. Bizler açılmanın, dayanışmanın, dönüştürmenin ne olduğunu içine doğduğumuz aileyle, mahalleyle, okuduğumuz okulla, çalıştığımız işle, dünyayla verdiğimiz mücadeleden çok iyi biliyoruz. Bizler en başta yaşayabilmek için bir bir mücadele veriyoruz. Bu mücadelenin kazanımları nefret söylemleriyle silinemez.
Kazanımların bir neticesi: LGBTİ+ vekil adayları
LGBTİ+’ların da arasında bulunduğu bazı vekil adayları gördük, bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bu bahsettiğim kazanımların bir neticesi. Bana kalırsa 2013 yılından bu yana LGBTİ+ hak mücadelesi kitleselleşti, görünür hale geldi. Kimi dönem LGBTİ+’lar bir oy kitlesi olarak görüldü. Kimi siyasetçiler, partiler ise LGBTİ+ haklarını olduğu gibi benimsedi.
Adil bir toplum içerisinde zaten LGBTİ+ siyasetçiler, vekil adayları, başkanlar olmalı. Öte yandan örneğin TİP Milletvekili Adayı Esmeray [Esmeray Özadikti] gibi sokak hareketinden gelmiş aktivistlerin meclise katacağı çok fazla şey var. Milletin sesi olacak meclis zaten böyle bir yer olmalı. Mecliste LGBTİ+ karşıtlarının varlığını göz önünde bulundurduğumuzda LGBTİ+ haklarını savunan vekillere çok fazla iş düşüyor.
[Seçime Doğru] Esmeray Özadikti: Bir ceylan gibi o çakalların gözünün içine bakarak hesap soracağım
‘Örgütlüyüz, haklıyız, öfkeliyiz, güçlüyüz ‘
Türkiye’de bir korku sarmalı içerisinde düşmanlaştırılan LGBTİ+’lara nasıl bir mesaj vermek istersiniz?
Biz LGBTİ+’lar bu korku sarmalının ne demek olduğunu iyi biliyoruz. Eryaman ve Esat’tan, Ülker Sokak’tan biliyoruz. İçine doğduğumuz ailelerden, mahallelerden, sokaktan biliyoruz. Bu korku sarmalıyla nasıl mücadele edeceğimizi daha çocukken öğreniyoruz. Örgütlüyüz, haklıyız, öfkeliyiz, güçlüyüz ve bütün madilikleri gullümle göğüsleyebilecek dirayete ve zekaya sahibiz. Birbirimizin varlığından güç alıyoruz. Yalnız değiliz. Bugün bizim haklılığımızın günü. Hepimizin 17 Mayıs günü kutlu olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder