11 Kasım 2020 Çarşamba

Osmanlıda "civelek taburu" ve eşcinsellik

osmanlı zamanında yeniçerilerin savaşlarda cinsel ihtiyaçlarını karşılamak için kurulan tabur. eşcinsel yeniçeriler yani.

osmanlı ordusunda eşcinseller yeniçerilere hizmet eden "civelek" olarak tanımlanmış, savaşlarda ihtiyacı karşılamak üzere civelekler taburu oluşturulmuştu. civelek taburunda yer alan askerlerin her birini bir yeniçeri sahiplenmiştir.

malum yeniçerilerin evlenmeleri yasak, savaşlar uzun sürüyor e her türlü ihtiyaçlarını karşılamak lazım gelir diyerek oluşturulan tabur.

civelek kelime anlamı ile "neşeli, sokulgan" ve "yeniçeri ocağına yeni düşmüş delikanlı" demek. bu pek sokulgan ve neşeli delikanlılar yeniçerilerin gönüllerini hoş etmek için savaşlarda oradan oraya giderler. osmanlıda bunların sendikası bile vardır. örgütlüdürler yani. topkapı sarayında bulunan "sawaqub al- manakıb" (sevakıb el menakıb: hikayelerin parlak yıldızları) adlı kitapta cima hallerini bile görebilirsiniz.

ferhan şensoy'un soyut padişah oyununda da bu konuda bir anektod vardır. askere gitmek istemeyen bir ibne, ibne olduğunu söyler, bunun üzerine o ibneyi civelekler taburuna alırlar.

https://eksisozluk.com/civelek-taburu--4632927

Osmanlı İmparatorluğu'nda eşcinsellik, dönem şartlarında diğer anlamıyla Osmanlı İmparatorluğu'nda oğlancılık, Osmanlı İmparatorluğu sınırları içerisinde yaşamış eşcinsellerin yaşam biçimidir. Osmanlı'da cinsel yönelim ve ilginin erkek erkeğe ilişki ya da erkek erkeğe sekstir. Eski adlandırmada (lûtîlik), pasif gey erkekler (lûtî) olarak tanımlanmış, yine bireyler arasındaki ilişkiden gulâmperestlik olarak bahsedilmiştir. Yine Osmanlı İmparatorluğu'nda seks işçisi eşcinsellere "hîz oğlanı" denir ve "hîz"ler devlet tarafından kayıt altına alınırlardı. Hayatını bu işten kazanan erkekler "defter-i hîzán" adlı kütüğe yazılırlardı.

İlk dönemler: Orhan Gazi dönemi
Osmanlı'da oğlancılığın Orhan Gazi döneminde başladığı sanılmaktadır. Osmanlılara esir düşen Bizans İmparatorluğu'nun Selanik Başpiskoposu Gregory Palamas Osmanlı'da eşcinsel ilişkinin çok yaygın olduğunu, özellikle Hristiyan esirlere yönelik tacizlerin çok olduğunu söylemiştir.

Askerlik
Osmanlı sadrazamlarından Sinan Paşa'nın oğlu ve Osmanlı ordusuna başkomutanlık ve vezirlik yapmış olan Mehmet Paşa'dan kadınsı davranışlar sergilediği için Muhannes Mehmet Paşa şeklinde bahsedilmektedir.

Edebiyat
Osmanlı'da kadınlardan hoşlanmadığını devamlı tekrarlamış, eserlerinde hep konusunu işlemiş eşcinsel şairlerden biri Enderûnlu Fâzıl olmuştur. LGBT temalı "Güzel Oğlanlar Kitabı" vardır.

Eşcinsel ilişkiyi yasaklayan kanun maddeleri
Alaüddevle ve Bozok Kanunlarının 15. maddesi, I. Selim Kanunnamesinin 6. maddesi, Kanuni Kanunnamesinin 27., 32.-35. maddeleri livata suçuna yönelik cezaları içermektedir. Tanzimat dönemi 1840, 1851 ve 1858 kanunlarında livata ile ilgili bir düzenleme bulunmamaktaydı.[17]

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder