"Bu fotoğrafı Paris’teyken çektirmiştik Azur’la. Uzuuun ve harika bir emzirme sürecimiz oldu birlikte, bilenleriniz vardır. Bence böyle uzun zamana yayılmasının en etkili sebebi doğduğu andan itibaren onun ihtiyaçlarına ve sinyallerine gösterdiğim özen, asıl O’nun bana öğreteceklerini büyük bir açlıkla merak etmekti.. Bebekler konuşmasalar dahi ne istediklerini o kadar iyi anlatıyorlar ki, onları duymak ve dış seslere de kulakları tıkamak bu süreci uzun soluklu ve sorunsuz bir hale getirdi bizim için. Haaa diyelim ki bir şeyler yolunda gitmeseydi ve emziremeseydim de yine çocuğumu iyi besleyen ve ihtiyaçlarını karşılayabilen bir anne olarak görürdüm kendimi. Beslemek sadece süt vermek demek değil çünkü. En ama en önemlisi koşulsuz sevgi... Emzirememek, mama vermek, normal doğuramamak kimseyi daha az ya da kötü anne yapmaz. Annelik uzun bir yolculuk ve evet çoğu zaman bir vicdan muhasebesi. Her bebek de apayrı bir dünya, aynılaştırmaya çalışılmaması gereken ve ezberlerin işlemediği. Sevgi, bağlanma ve karşılıklı güven duygusu herşeyin üzerinde bu ilişkide. Fotoğrafımız vesilesiyle duygularımı paylaşmak istedim. Bütün bebekleri çok ama çok seviyorum. Anne adaylarını ve tüm anneleri de büyük bir içtenlikle kucaklıyor öpüyorum."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder